پژوهشگران در دانشگاه Lancaster انگلستان با توجه به روشي که در بدن انسان براي ارتباط دائمي بين شش ها و قلب به کار گرفته شده است، نوآوري کرده اند که در آن يک الگوريتم بسيار پيشرفته و انعطاف پذير ساخته شده است که با روشهاي معمولي رمزگشايي قابل شکستن نيست. امروزه ميتوان اطلاعات را با روشهاي بسياري با استفاده از الگوريتمهاي متفاوت رمزگذاري کرد اما سوال هميشگي اين است که اين الگوريتم ها تا چه حد قادر به حفظ امنيت اطلاعات رمزگذاري شده هستند.
برخي از الگوريتم ها براي رمزگذاري اطلاعات از يک کليد استفاده ميکنند که ميتوان با استفاده از همين کليد به رمزگشايي اطلاعات نيز پرداخت. الگوريتم ها عموما از مجموعهاي از قوانين ساده براي توليد اين کليدها استفاده ميکنند که البته به دليل استفاده از همين قوانين تعداد آن ها نيز محدود – البته بسيار بزرگ و محدود- است. نتيجهي اين محدوديت اين است که با در اختيار داشتن يک رايانهي به اندازهي کافي قدرتمند و زمان کافي ميتوان همواره هر نوع رمزگذاري را در نهايت گشود.
پژوهشي که توسط دکتر Tomislav Stankovski هدايت ميشد موفق شده است که روشي را براي رمزگذاري ابداع کند که قادر به رمزگذاري و ايجاد تعداد نامحدودي از کليدها است، در نتيجه با استفاده از اين الگوريتم ميتوان ارتباطات بسيار امني را داشت. منبع الهام گيري اين پژوهشگران براي ابداع چنين الگوريتيمي آناتومي بدن انسان بوده است.
در طبيعت سامانههاي مختلف ارگانيسمهاي زنده در ارتباط و برهمکنش با يکديگر قرار دارند و بين يکديگر ماده و انرژي را تبادل ميکنند. برهمکنش موجود بين اين سامانه ها ( براي مثال قلب و شش ها) ميتواند توسط تابعي جفت شده (coupling function) توصيف شود.
به جاي تکيه بر يک سامانهي تکي براي رمز گذاري اين پژوهشگران نيز تصميم گرفتند از دو سامانه بهره ببرند که تابعي جفت شده نقش کليد بين آن ها را بازي ميکرد. اگرچه استفاده از چنين روشي بسيار دشوار است اما ميتوان با استفاده از اين روش به ساخت کليدهاي بي نهايت زيادي پرداخت که اين به معني مشکلات زياد نفوذگران و رمزگشايي غير مجاز اطلاعات خواهد بود.
براي کساني که بيشتر ميخواهند بدانند در ادامه نحوهي عملکرد اين روش را توضيح ميدهيم. در ابتدا سيگنالهاي داده به فرستنده ميرسند و به عنوان پارامتري در تابع جفتي بين دو سامانهي خودمختار قرار ميگيرند که هر دو در فرستنده قرار گرفته اند. اين دو سيگنال توليد شده سپس با استفاده از يک کانال عمومي فرستاده ميشوند و پس از رسيدن به انتهاي ديگر مسير با گيرنده هماهنگ ميشوند که اين با استفاده از يک کليد محرمانه حاوي اطلاعات تابع جفتي امکان پذير ميشود. در نتيجه الگوريتم ميتواند پارامترهاي اصلي را استنتاج کرده و به بازگشايي رمز اطلاعات بپردازد.
به گفتهي دانشمندان اين روش نسبت به وجود نويزها بسيار مقاوم است در نتيجه ميتوان اطلاعات را به صورت چند سيگنال همزمان فرستاد و ضمنا اين روش از انعطاف زيادي برخوردار است که ميتوان آن را در کاربرهاي مختلفي مورد استفاده قرار داد.
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: فناوری ، دفاعی ، ،
برچسبها: